Paradijs.
Ik dagdroom wel eens van een Paradijs
Verlaat dus meteen maar moeder aard,
Neem daarom dus een enkele reis
Maar is mijn gang wel de moeite waard.
Plots sta ik dan voor de hemelpoort
En zie ik daar een norse wachter,
Blijkbaar is hij in zijn rust gestoord
Buldert, kan het niet een beetje zachter.
Dag meneer, zeg ik, ik zoek het paradijs
En kom ook nog uit een achterstandsgezin.
De wachter: op uw komst stel ik geen prijs
Maar vul eerst de formulieren maar in.
Ik dacht is dit het land van melk en honing,
Een loper die reeds ligt uitgespreid,
Men lijdt mij naar een eigen woning?
Schiet op brult hij, `k heb weinig tijd.
Door een heel klein spleetje in de deur
Keek toen stiekumpjes naar binnen,
Daar was me een ruzie en gezeur
Een gevecht kon zo beginnen.
Maar ja, alle mensen komen van de aarde
Veranderen dus echt niet in het paradijs,
Eigenlijk niets nieuws wat mij openbaarde,
Dus ging ik maar terug, enkele reis.
han janzen 27-09-2006
| Will Hanssen: | Vrijdag, september 29, 2006 21:03 |
| Schitterend geschreven dit! Waar je ook heen gaat, je neemt jezelf altijd mee.... bijzonder graag gelezen. Lieve groet, Will |
|
| Peerke_x: | Vrijdag, september 29, 2006 20:40 |
| Wauw... Jammer dat je het paradijs niet in kon.. het lijkt me er zo mooi.. Kuzziess |
|
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2006 | ||
| Thema's: | ||