Adriana
"adriana"
Adriana is mijn zus! ja dat is ook zo.
Maar zo voeld het niet, ze gaf me een trui als goedmakertje cadeua.
Alsof ik daarop zat te wachten.
Terwijl haar vriend mij bijna had kunnen verkrachten.
Zou ik haar dat ooit kunnen vergeven?
Ik kan toch niet met zo iemand leven?
Zij heeft mij zoveel verdriet aangedaan.
Ze liet me huilend achter, en is er met hem vandoor gegaan.
ze is vervolgens stiekem getrouwd.
En haar heb ik altijd vertrouwt.
Ze liet me barsten dat deed pijn.
Ze geloofde me niet en wilde er niet voor me zijn.
Adriana is mijn zus! ja dat is ook zo.
Maar zo voeld het niet, ze gaf me een trui als goedmakertje cadeua.
Alsof ik daarop zat te wachten.
Terwijl haar vriend mij bijna had kunnen verkrachten.
Zou ik haar dat ooit kunnen vergeven?
Ik kan toch niet met zo iemand leven?
Zij heeft mij zoveel verdriet aangedaan.
Ze liet me huilend achter, en is er met hem vandoor gegaan.
ze is vervolgens stiekem getrouwd.
En haar heb ik altijd vertrouwt.
Ze liet me barsten dat deed pijn.
Ze geloofde me niet en wilde er niet voor me zijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: konijntje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2006 | ||
| Thema's: | ||