bang
als ik jou stem hoor.
sta ik al te trillen op mijn benen.
als ik jou voetstappen hoor
bonkt mijn hart al in mijn keel.
want ik weet nooit wat er gaat gebeuren
wat het gevolg er op is.
dat is alleen maar afwachten.
als ik jou schaduw zie
deins ik terug.
als ik jou geur ruik.
knijp ik subiet mijn neus dicht.
want voor het gevolg daarop ben ik bang.
wat er kan gebeuren.
als iets van jou in mijn buurt komt
is onvoorspelbaar.
en als het gebeurd is het onvergeetbaar.
voor jou.
ben ik bang
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, september 30, 2006 17:09 |
| Erg, heel erg. En ik ''proef'' bijna jouw angst. Liefs en mijn omarmende genegenheid, sunset PS: Is het niet tijd en raadzaam om - eventueel anoniem - vertrouwenspersonen in te schakelen? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roon | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2006 | ||
| Thema's: | ||