Rimpels
Rimpels
De vouwen in een spijkerbroek
zijn als de rimpels van het leven.
Sommige krijg je nog uitgestreken,
maar anderen blijven steeds aanwezig.
De ene is wat dieper dan de ander
en daardoor net iets anders van kleur.
Maar soms is er zomaar ééntje bij
die je leven doet verscheuren.
© Nini
110906
Reacties op dit gedicht
| H.J.: | Zondag, oktober 01, 2006 05:01 |
| Rimpels, ja niet allemaal even fijn lieve Nini maar het zijn wel de verhalen van het leven. Ik vind ze vaak mooi, en het maakt een mens tot wat hij/zij is. kussss |
|
| Reiger: | Zaterdag, september 30, 2006 20:57 |
| Erg goed geschreven! Die rimpels toch ook.... |
|
| M@rcel: | Zaterdag, september 30, 2006 19:43 |
| prachtig beelend geschreven Liefs M@rcel |
|
| sunset: | Zaterdag, september 30, 2006 17:14 |
| En toch ... Gedragen spijkerbroeken zijn mij al altijd liever geweest dan spiksplinter nieuwe. Beeldend dit. Liefs en nog een fijne dag, sunset |
|
| switi lobi: | Zaterdag, september 30, 2006 14:48 |
| Tja....gelukkig zijn spijkerbroeken ook ijzersterk... Liefsliefs, dikke kus.....switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Niniki | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2006 | ||
| Thema's: | ||