de trein
Een verdwaalde reiziger zit op het station.
De treinen komen en gaan
Ze denkt aan haar trein, maar die komt morgen pas aan.
Ze kijkt naar derails
die in een strakke lijn achter achter de horizon verdwijnt
Een laatste sneltrein raast aan het kleine station voorbij.
Het wordt het stil in de donkere nacht
de eenzame vrouw wacht op de ochtend
dan komt de trein waar ze al zolang op wacht
Als de zon haar eerste stralen laat zien
Raast er de eerste intercity alweer voorbij
en de vrouw glimlacht
en denkt de volgende is voor mij
even flitst haar leven aan haar voorbij
Ze ziet de naderende de sneltrein
Even krijgt ze een gevoel van spijt
dan zet ze de stap die voor haar bestemming nodig zal zijn.
De treinen komen en gaan
Ze denkt aan haar trein, maar die komt morgen pas aan.
Ze kijkt naar derails
die in een strakke lijn achter achter de horizon verdwijnt
Een laatste sneltrein raast aan het kleine station voorbij.
Het wordt het stil in de donkere nacht
de eenzame vrouw wacht op de ochtend
dan komt de trein waar ze al zolang op wacht
Als de zon haar eerste stralen laat zien
Raast er de eerste intercity alweer voorbij
en de vrouw glimlacht
en denkt de volgende is voor mij
even flitst haar leven aan haar voorbij
Ze ziet de naderende de sneltrein
Even krijgt ze een gevoel van spijt
dan zet ze de stap die voor haar bestemming nodig zal zijn.
Reacties op dit gedicht
| Ramon Kuiters: | Dinsdag, juni 25, 2002 17:37 |
| super gedicht | |
| Tannie: | Dinsdag, december 26, 2000 12:27 |
| Heel mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Danielle | 
|
|
| Gecontroleerd door: Rep | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||