Soms sluit ik gewoon mijn ogen,
En wens heel hard dat jij hier was,
Je twee warme armen sluiten zich om me heen,
Maar als ik mijn ogen open besef ik pas…
Dat ik terug aan het dromen ben,
En dat dromen geen en nooit realiteit zullen zijn,
Dat die twee warme armen zich niet rond me sluiten,
En dat beseffen doet pas pijn…
Maar ik zal mijn dromen najagen,
Tot dat jij van mij bent voor altijd!
Die twee armen zullen me eeuwig beschermen,
Zonder dat we ooit zullen hebben spijt…