Waarom weet ik niet
Honden beginnen te huilen
wanneer het onweer
door de straten galmt.
De wind gaat zachtjes
door de bladeren waaien
totdat ze haar draai weer vindt.
Oog in oog
zenuwachtig en verlegen
sla ik mijn blik naar jou
sla jij jouw blik naar mij.
Lach om lach
lieve woordjes
laten het onweer minder zwaar klinken
en verlichten mijn wereld.
Oog in oog
Lach om lach
waarom weet ik niet
maar ik ben blij dat jij er bent!
Reacties op dit gedicht
