Stil tussen kracht en wil
ik zag in een dans
de kleur van je ogen
maar in de melodie die speelde
danste ik uit de maat
werelden verdwenen
even als de tijd
maar gedachten bleven
ik was alleen maar verspilde tijd
krachtig waren mijn armen nooit
en misschien mijn ziel te zwak
zo als men mij achterliet
als zinkend wrak
maar toen golven van verdriet
de smaak proefden van mijn tranen
werd ik mild omarmd
met een kracht die nu nog warmt
nu het vuur weer in mij brand
en kracht weer in mij stroomt
voel ik de stilte diep
als of ik jaren in roes mijn leven versliep
als dan de tranen stromen
ontbreekt een eigen wil
staar ik de wereld in
en ben gewoon...........
heel erg stil