Licht Godin.
je ziet me
maar je kijkt verward
de lichtgodin staat in m’n schaduw
ze schijnt
de pijn vloeit langzaam uit me weg
je ziet me
maar je staart onbewogen star
verlamd kijk ik om me heen
de zilveren vleugels hebben me gevonden in
mijn pijn die sterft als een elf zonder gifgroene ogen
je ziet me
maar ik zie jou niet meer…
maar je kijkt verward
de lichtgodin staat in m’n schaduw
ze schijnt
de pijn vloeit langzaam uit me weg
je ziet me
maar je staart onbewogen star
verlamd kijk ik om me heen
de zilveren vleugels hebben me gevonden in
mijn pijn die sterft als een elf zonder gifgroene ogen
je ziet me
maar ik zie jou niet meer…
Reacties op dit gedicht
| Juudtt: | Dinsdag, oktober 10, 2006 15:16 |
| Wat een mooi gedicht dese :O Egt vol met pijn inderdaad.Maar ook herkenbaar mooi en goed geschreven doeidoei xx Juudtt | |
| Butterfly.Lady: | Maandag, oktober 02, 2006 12:59 |
| Prachtige gedichten, vol met pijn.. maar ik hoop dat je niet vergeet dat het leven ook heel mooi is, zo wondermooi soms als in een sprookje..^^ love |
|
Over dit gedicht
| Auteur: broken.starlight | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||