Ik durf niet meer,
mijn gevoel hard ontkend.
Toen jij lachte die ene keer
had spot zijn gezicht tot mij gewend.
Het was als jouw hand
voor mijn mond;
Ze blokkeerden de gevoelens
zo diep in mij gegrond.
Eenzaam was ik in ons gevoel.
Ontspoord leek toen de trein
richting ons veelbesproken doel
en het samenzijn.