Met jou
In deze tijd van moeten,
En sneller en gaan,
Vergeet je haast,
Om stil te staan.
Want prestatie en geld,
En status en macht,
Is wat een ieder,
Van jou verwacht.
Terwijl ik juist echt,
Gelukkig kan zijn,
Met een gebaar,
Zo simpel, zo klein.
Met liefde geschonken,
En tederheid,
Dat is pas,
Wat mij echt verblijd.
Ik heb al genoeg,
De koning te rijk,
Als ik met mijn hand,
Over de jouwe strijk.
Het hoeft niet groot,
Niet meer en niet veel,
Als ik maar mijn leven,
Met jou samen deel.
En sneller en gaan,
Vergeet je haast,
Om stil te staan.
Want prestatie en geld,
En status en macht,
Is wat een ieder,
Van jou verwacht.
Terwijl ik juist echt,
Gelukkig kan zijn,
Met een gebaar,
Zo simpel, zo klein.
Met liefde geschonken,
En tederheid,
Dat is pas,
Wat mij echt verblijd.
Ik heb al genoeg,
De koning te rijk,
Als ik met mijn hand,
Over de jouwe strijk.
Het hoeft niet groot,
Niet meer en niet veel,
Als ik maar mijn leven,
Met jou samen deel.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, oktober 02, 2006 14:57 |
| Zo heerlijk liefdevol warm. Zo groots en rijk. Liefs en knuf, sunset |
|
| switi lobi: | Maandag, oktober 02, 2006 13:26 |
| Precies! Daar gaat het om.....heel mooi omschreven! Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||