Eindeloos lang
verloren staar ik over het strand en de zee
intens diep verdrietig, verlaten en koud
dit leven is momenteel zo naar, wat moet ik ermee
zo eenzaam met niemand om heen die van me houdt
eindeloos lang tuur ik naar de horizon
zo vol zitten met emoties voelt niet goed
wou dat ik echt alles overnieuw doen kon
want de tranen blijven stromen in overvloed
wanhopige gevoelens spelen met mij
over hoe ik hier toch mee aan moet
deze ellende voelt gewoon echt niet goed
waarom overkomt dit mij
maar ik weet dat er na elke storm in je leven
een regenboog te voorschijn zal komen
dus we wachten dan nog maar even
en zal over die periode gaan dromen
intens diep verdrietig, verlaten en koud
dit leven is momenteel zo naar, wat moet ik ermee
zo eenzaam met niemand om heen die van me houdt
eindeloos lang tuur ik naar de horizon
zo vol zitten met emoties voelt niet goed
wou dat ik echt alles overnieuw doen kon
want de tranen blijven stromen in overvloed
wanhopige gevoelens spelen met mij
over hoe ik hier toch mee aan moet
deze ellende voelt gewoon echt niet goed
waarom overkomt dit mij
maar ik weet dat er na elke storm in je leven
een regenboog te voorschijn zal komen
dus we wachten dan nog maar even
en zal over die periode gaan dromen
Reacties op dit gedicht
| meisje_1991: | Woensdag, oktober 11, 2006 17:52 |
| Mooi, sterkte! | |
| fortuna: | Maandag, oktober 02, 2006 13:47 |
| Na regen komt zonneschijn. Geef de moed niet op. mooi verwoord en neergezet Liefs en sterkte |
|
| M@rcel: | Maandag, oktober 02, 2006 13:31 |
| schitterend geschreven heel,heel mooi Liefs M@rcel |
|
| sunset: | Maandag, oktober 02, 2006 11:45 |
| Toch nog positief eindigend mooi. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||