mijn leven staat in een grote hoop
het leven doet me veel verdriet.
de andere zien het,maar ze helpen me niet.
ze willen neit luisteren naar wat ik zeg,
ze willen ook niet kijken als ik mijn problemen op tafel leg.het leven is meer als vreugde en alles fijn,het zelfs meer als verdriet en zoveel pijn.
soms zou even willen vergeten dat mijn leven in een grote hoop miserie staat,en dat het niet meer om iemand anders gaat.
ik wil eens hebben dat de mensen die van me houden,eens een minuutje naar me luisteren.en dat ze me daarna een oplossing in mijn oor fluisteren.
de andere zien het,maar ze helpen me niet.
ze willen neit luisteren naar wat ik zeg,
ze willen ook niet kijken als ik mijn problemen op tafel leg.het leven is meer als vreugde en alles fijn,het zelfs meer als verdriet en zoveel pijn.
soms zou even willen vergeten dat mijn leven in een grote hoop miserie staat,en dat het niet meer om iemand anders gaat.
ik wil eens hebben dat de mensen die van me houden,eens een minuutje naar me luisteren.en dat ze me daarna een oplossing in mijn oor fluisteren.
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Maandag, oktober 02, 2006 13:16 |
| een luisterend oor.... éénieder is zo veel met zichzelf bezig in deze wereld! knuflefis--hiljaa-- |
|
| norgie: | Maandag, oktober 02, 2006 12:28 |
| mooi geschreven schud ze maar wakker en misschien willen ze dan luisteren,liefs norgie | |
| gwbuyze: | Maandag, oktober 02, 2006 12:05 |
| mooi je gevoelens verwoord. hopelijk willen ze snel eens naar je luisteren. groetjes liefs xxx henk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: j.d. | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||