weekend eindigde in een hel
Ik vond het zo ontzettend fijn
wezen bij mijn kleine meid
Heerlijk samen zijn het weekend
een weekend om niet te vergeten.
Maar het eindigde in een hel
kwam thuis en alles veranderde
Me hele lichaam storte in
innerlijk niet mee te dragen.
Drie uurtjes mensen om me heen
me niet alleen durven te laten
Ik wilde niet praten
kon alleen maar huilen.
Van onmacht en wanhoop zo boos
neem me maar op het is beter
Maar pak verdomme niet me veiligheid af
geen internet meer geen afleiding kunnen zoeken.
Nu zit ik hier huilend alleen
voel me een klein verdronken meisje
Heel alleen zit ik hier
in donker en eenzaamheid.
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Maandag, oktober 02, 2006 16:30 |
| Ik voel je verdriet. Lieverd, laat mij jou een harverwarmende knuffel geven, was ik toch maar gekomen: Ik maak het heus wel goed, weldra nog 26 dagen. Liefs, hvj, knufffffffffffffff. |
|
| M@rcel: | Maandag, oktober 02, 2006 14:59 |
| droef-pijnlijk verwoord en geschreven Knuffie M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||