Doorbroken stilte
Klanken klonken
en vonden hun weg
zwierend door de stille zaal
Zijn vingers strelend
elke toets
van de glanzende zwarte piano
Zijn lieve ogen, overhangende oogleden
Zijn passie was niet verborgen
hij genoot, iedere vezel iedere cel
Buiten werd het langzaam donker
Sterren verschenen
onder het zicht van de halve maan
Tranen strelen mijn wangen
slechts verwekt door het schoon
van deze doorbroken stilte
en vonden hun weg
zwierend door de stille zaal
Zijn vingers strelend
elke toets
van de glanzende zwarte piano
Zijn lieve ogen, overhangende oogleden
Zijn passie was niet verborgen
hij genoot, iedere vezel iedere cel
Buiten werd het langzaam donker
Sterren verschenen
onder het zicht van de halve maan
Tranen strelen mijn wangen
slechts verwekt door het schoon
van deze doorbroken stilte
Reacties op dit gedicht
| Imbroglio.: | Maandag, oktober 02, 2006 19:21 |
| Niets is zo mooi als het geluid van een piano bespeelt door een goede pianist. Heel mooi! Liefs, x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Doornroosje__ | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||