een laatste gedicht...
al tijden... loop ik met een eenzaam.. gevoel... een gemis...
wie weet.. wat het is...
soms maakte ik een date... hoopte zo dat het die ene bleek...
helaas werden het geen van allemaal....
en zo bleef ik maar eenzaam en alleen...
vaak werd mijn vertrouwen misbruik... en geloofde ik in een wonder...dat maakte jou heel bijzonder...
toch vond ik niet het geluk....
en ging zeker de laatste tijd eronder gebukt....
vandaag.... zijn wijze woorden gesproken...
en heb ik weer een doel...
beseffen dat ik een mooie tijd heb gehad....
maar niet houden zal.... dat doet zeer...
maar is zeer zeker ook een leer....
ik sta langzaam op... en krabbel overeind...
vergeten zal ik jou NOOIT.....
maar de herinneringen zal ik koesteren...
maar ooit zal ik iets met iemand anders beginnen...
misschien vind ook ik ooit mijn echte geluk...
en hopelijk vindt jij jou stuk...
liefs...
Reacties op dit gedicht
| lien verstraete: | Zondag, februari 10, 2002 20:09 |
| prachtig gedicht ... zo staat de liefde bij mij ook voort moment ... zo eenzaam en alleen ... hopend op die ene die me wil | |
| Hans Winter: | Donderdag, januari 03, 2002 00:59 |
| Uiteengaan met een liefde die achterblijft, die je elkaar gunt, elk met een stukje geluk. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: writen@Ingeborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||