ik ben verdrietig
zo intens verdrietig
ik kan niet eens meer schrijven

ik ken het niet, dat vrolijk
zo intens vrolijk
zal altijd wel verdrietig blijven

ik voel me onbegrepen en in de steek gelaten
schatje, dit is echt niet lullig bedoeld
maar in mijn hart
gloeien van verlangen
branden gaten
het gevoel dat jij me niet begrijpt
dat je me enkel aanspoort met jou eigen wil
dat is een gevoel dat snijdt
de wereld voelt zo kil

en ik weet dat je me wilt ontvangen
in jouw armen
maar ik ben niet zoals jij

meestal geef je antwoord op mijn verlangen
door me te verwarmen
maar dit werkt nu eenmaal anders
bij mij

ik weet hoe onze vriendschap is
ken het gevoel van liefde
het zijn nou gewoon jaren dat ik die glimlach mis

kun je me begrijpen
weten dat ik van je hou
je ogen iets verder dichtknijpen
en geloven
dat ik je vertrouw