De herfst speelt zijn spel
De herfst speelt zijn spel
de avondwind raast
rukkend aan mijn huis
er kruipt een stil respect
van ziel naar hart
herfst is geboren
klam zijn al mijn handen
bij donder
en wit flitsende hemel
maar hoe min ik deze tijd
die wassend schoont
ze daagt me uit
in verlangen haar te trotseren
ik glimlach
en kijk in mijn kast
winter goed ontwaak
weldra zal u mij weer mogen warmen
***Wim****
rukkend aan mijn huis
er kruipt een stil respect
van ziel naar hart
herfst is geboren
klam zijn al mijn handen
bij donder
en wit flitsende hemel
maar hoe min ik deze tijd
die wassend schoont
ze daagt me uit
in verlangen haar te trotseren
ik glimlach
en kijk in mijn kast
winter goed ontwaak
weldra zal u mij weer mogen warmen
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Dinsdag, oktober 03, 2006 22:10 |
| het herfstgevoel heel sprekend neergezet. wat in die kast te vinden is om je in de winter te verwarmen, is dat wat ik denk dat het is ;) liefs, lonely 1 |
|
| hiljaa: | Dinsdag, oktober 03, 2006 13:21 |
| net als sunset liever de lente en zomer hoor! maar je hebt het hier verwarmend neergeschreven ! knufleifs--hiljaa-- |
|
| M@rcel: | Dinsdag, oktober 03, 2006 12:51 |
| wat een wonderschoon hefst gedicht prachtig geschreven en zeer graag gelezen Liefs M@rcel |
|
| sunset: | Dinsdag, oktober 03, 2006 11:36 |
| Geef mij maar lente, zomer. Ook al ben ik niet blind voor de schoonheid van de andere seizoenen. treffend tonend mooi. Liefs, sunset |
|
| Hilly N: | Dinsdag, oktober 03, 2006 07:33 |
| Heel mooi geschreven gedicht. Groet van Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||