ik hoor het geluid van de regen,
ik hoor het geluid van de klok,
ik hoor iemand om hulp roepen,
en dat wekt zoveel emoties op,

huilend alleen,
zit ik in een stoel,
en het lijkt,
of niemand snapt wat ik bedoel,

niemand,
gaf om zijn leven,
niemand riep stop,
en heel even,
even als ik op mijn kamer,
zit te kijken naar het wegtikken ,
van de regen,
vraag ik me af waarom,
waarom ik zelf niet heb ingegrepen,
waarom ik zelf niet vechten voor zijn leven,
waarom ik hem liep liggen,
op de koude grond,
met bloed over zijn neus en mond,
en dan besef ik,
dat hij zat te wachten op een engel,
die hem op kwam halen,
en die hem zou verlossen van al het kwade,
want de wereld zit vol,
vol agressie en geweld,
op zoek naar een verlosser, naar een held.