was zo ontzettend boos
We waren in gesprek
voelde me niet goed
Ik werd steeds bozer op mezelf
ik zei steeds dingen tegen haar.
Dingen wat ook voor mezelf bestemd was
ik werd zo boos op haar en mezelf
Je zegt steeds dat je geen ruimte hebt
ruimte om te praten.
Houd toch op man
je bent steeds aan het woord
Je bent niet de enige
er zijn nog anderen hier hoor.
En dan ben je boos op ons
meid laat me niet lachen man
Je hebt altijd het grootste woord
en juist andere komen niet aan de beurt.
Reacties op dit gedicht
| anneke van dijk: | Dinsdag, oktober 03, 2006 22:06 |
| dat is dan de taak van de verpleegkundige die jullie groep begeleidt.... iedereen heeft recht van spreken... liefs, namasté, an |
|
| fran92: | Dinsdag, oktober 03, 2006 18:29 |
| heb je niet wat anders te doen? om hierover kwaad te worden? laat dit aan iemand anders over.. en zorg jij nu maar eens voor jezelf! liefs, |
|
| Littledolphin: | Dinsdag, oktober 03, 2006 17:43 |
| ja dat is idd niet leuk...goed geschreven,liefs little | |
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||