(LR) En ik vinger.
En ik vinger de verf
over lijf en leden,
maskeer mezelf
in de kleuren
van de nacht.
Terwijl een lach,
me ontglippen gaat
en tragisch genoeg
aan het zingen slaat,
vals en onverbeten
de klankkleur,
van mijn stemmen
weglaat.
En ik vinger verder
verfspatten op mijn gezicht
en fluister de wereld
mijn geheimen
als ik een zee van tranen
in mijn innerlijke
heb gesticht.
Reacties op dit gedicht
| [zwarte engel]: | Zaterdag, december 22, 2007 17:02 |
| móói! | |
| elien*: | Zondag, oktober 08, 2006 21:51 |
| Ok , mooi gedicht vind de titel wel grappig Hahaha :o) xxx |
|
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 03, 2006 21:56 |
| Een prachtgedicht! Liefsliefs, switi lobi |
|
| Panta Rhei: | Dinsdag, oktober 03, 2006 19:48 |
| Wauw. Zoals elke week weer super. Moest wel even lachen bij je titel *angelface* Meestal fleurt verf op. Succes.. |
|
| Roland Hainje: | Dinsdag, oktober 03, 2006 19:37 |
| mooi gedaan;)heb je mijn gebrokkelde olieverf gebruikt;) ik hoop het wel*lol* groetjes, Ro |
|
| wijnand.: | Dinsdag, oktober 03, 2006 19:27 |
| er wordt wat af geschilderd Mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||