een traan, een waterval
Één nacht
Één ritme
Als ware het een eeuwigheid alleen met jou
Als laatste druppels van lang verdwenen dauw
Één kus
Één gevoel
Zo warm dat we spontaan ontbrandden
In een vurige passie waar we naar verlangden
Één traan
Één waterval
Opgewekt door emoties van een ver verleden
Want toen was ik met jou en anders is het heden
Één ritme
Als ware het een eeuwigheid alleen met jou
Als laatste druppels van lang verdwenen dauw
Één kus
Één gevoel
Zo warm dat we spontaan ontbrandden
In een vurige passie waar we naar verlangden
Één traan
Één waterval
Opgewekt door emoties van een ver verleden
Want toen was ik met jou en anders is het heden
Reacties op dit gedicht
| faucillon: | Zondag, november 25, 2007 19:38 |
| euhm kzal het nog maar ff zeggen voor wie verkeerde gedachten krijgt. Mijn gedichten gaan voor 20% over mij en voor de rest over vrienden of gewoon helemaal niemand. Dat laatste is voor dit gedicht van tel :P dus no need for pity toch tnx voor medeleve en de reacties grtz faucillon |
|
| lonely 1: | Dinsdag, oktober 03, 2006 22:04 |
| prachtig mooi!maar ook zo droef. liefs, lonely 1 |
|
| -PrinCes-: | Dinsdag, oktober 03, 2006 21:13 |
| kort maar wel heel mooi.. ik word er stil van! sterkte! liefs,, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: faucillon |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||