Papa,

Ik weet nog goed hoe het begon,
je ging liggen op de grond en zei dat je niet meer kon.
Van Duffel werd je plots naar Leuven gereden,
dokters die ons vermeden.
Het woord kanker werd uitgesproken,
ons hecht gezin werd door onmacht gebroken.
4 jaar geleefd als een plant achter glas,
ik weet nog goed hoe alles daar toen was.
Geen haren meer, chemo en heel veel wenen,
je hebt zwaar afezien en enorm geleden.
Zelfs in coma gegaan,
maar je vechten voor dit kostbaar bestaan.
Proffesor gaf niet zoveel kans,
maar toch vocht je ervoor en geloofde in een beetje change.
Van heel dat jaar zijn er slechts 2 mensen doorgekomen,
jij was 1 van de 2 uitverkozen!
Beenmergtransplantatie was gelukt,
jij hebt de kanker uit je lichaam verdrukt!
Een mirakel gewoonweg een wonder,
Papa is bijzonder !
Het was een moeilijke tijd,
een bikkelharde strijd.
Mama stodn dag en nacht aan je zij,
je bleef vechten voor haar en voor mij.
Ik was 14, toen ik plots volwassen moest zijn,
ik leefde in angst,telleurstelling en immense pijn.
Roddel van mensen,zij die innige deelneming tege me zeiden,
verwarrend ging ik door tleven tussen jeugd hoop en lijden.
Alle aandacht,zorg,liefde ging naar jou,
dat was je kracht, je voelde rondom geen kou.
We hadden gewoon geen keuze toen,
en in een ander leven zouden weer hetzelfde voor je doen.
Nu 13 jaren later, besef ik wat je ziekte met me deed,
t vervormde mijn karakter en ook ik ben de vechter in leed.
Geloven in ... is de moeite waard !
Leg je harnas niet neer, maar ga ten strijde per paard!
Het leven is mooi,heeft zoveel aspecten en zin,
volg je hart,geloof in je doel,jezelf,je gezin!
Het leven is niet altijd rozegeur en maneschijn,
geniet zoveel als het kan, je maakt het zelf aangenaam en fijn.
Vermijd dat negatieve, achterklap,bedrog,fenijn
Het korte leven kan zo mooi voor ieders zijn.

*maantje*
2/10/2006