ik zag jou .....en wist niet wat te
Ik kwam op de zelfde plek
we kwamen elkaar tegen
Mijn stem werd geblokt
er kwam amper geluid uit.
Wat moet ik doen
zag jou verdrietige gezicht
Ik voel me zo schuldig
ik bleef even stokstijf staan.
Toen liep ik weg
en zakte op me bed huilend in.
Wat doet dit pijn zeg
het zo moeilijk om niet te mogen praten tegen....
Je was bezig met de schuur
druk aan het werk daar
En ik kon niet eens helpen
omdat we geen contact mogen.
Je gaat maar aan het werk
zodat je er niet steeds aan hoeft te denken
..... doe alsjeblieft rustig aan
voor je het weet is het weer maandag lieverd.
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Woensdag, oktober 04, 2006 23:11 |
| Sterkte meid, kijk dan niet door het raam. Maak het jezelf niet zo moeilijk. Lieve knuffel van mij. |
|
| myrkvi : | Woensdag, oktober 04, 2006 07:50 |
| Het is even beter zo dat jullie geen contact hebben. snap dat het pijnlijk is en je moeder zo te zien werken. Maar weet ook dat er weer een tijd komt dat je weer contact mag hebben, nu even de druk van de ketel af. Sterkte vandaag Veel liefs en dikke kus myrkvi |
|
| lonely 1: | Woensdag, oktober 04, 2006 00:28 |
| droefmooi! liefs, lonely 1 |
|
| rovago: | Woensdag, oktober 04, 2006 00:10 |
| Graag gelezen, prachtig. Groetjes. Rovago |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||