(LR) Lief des gedicht
Lief des gedicht
Lief ik loop over clichés als spijkermatten
met volle voet en vrij van pijn
vergeef me alle zonden.
Een schuifelhup lang hield je pas
liep je eerst een stap voor, waar ik zien kon
nu naast me, waar ik niet mag mikken maar
enkel raden kan, naar het wiegen van heupen
en haren - vingers tellen in mijn hand.
We stoppen en snoeren woorden met onze tong
binden alle vragen achter lippen en proeven
het leven in elkaar.
De lage zon trok strepen over het ven
en rustte in de schittering van ogen
ik zocht je ziel achter pupillen
trok de kleuren van je iris tot blauw en geel
de wereld vulden - ik wil je kennen.
Ik kus je lach en schrijf sterrenbeelden in je naam
lichaam tegen lichaam vallen we tot
de morgen ons wakker vind.
Reacties op dit gedicht
| Panta Rhei: | Woensdag, oktober 04, 2006 19:17 |
| Ja, mooi, stilmakend mooi. en herkenbaar. liefs, |
|
| Kim rc: | Woensdag, oktober 04, 2006 15:23 |
| dit is hét! love it! |
|
| sunset: | Woensdag, oktober 04, 2006 13:42 |
| Wat een poëtisch leesgenot. Chapeau. Liefs, sunset |
|
| Mathilde: | Woensdag, oktober 04, 2006 09:33 |
aahhh... dit blijf ik lezen! |
|
| Winna: | Woensdag, oktober 04, 2006 09:31 |
| Prachtig! | |
| Oorlam: | Woensdag, oktober 04, 2006 09:08 |
| :) mooie woorden | |
| lonely 1: | Woensdag, oktober 04, 2006 00:23 |
| prachtig is dit! liefs, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||