dromen en fantasie
Als fantasie verdwenen is,
Ik niet langer dromen kan,
Als leven niet meer genieten was
Als ik mij nu eens altijd
Vergis
Laat het niet waar zijn,
Geef heden de kans,
Het leven te kleuren,
Met beeldende dromen
Het herkennen van de geuren
Wapperend om je heen J
e zintuigen strelend
De adem benemend
Bij het zien van al die schoonheid
Levend in onze komende tijd
Daar, waar gij allen welkom zijt
Laat fantasie je leiden
Naar alle leuke momenten toe,
Het licht in ons verspreiden
Geen wanhoop, geen levensmoe
Voel de kracht van je innerlijke zelf
Het licht je op en voert je mee
Naar tijden in het hoofd gezeten,
Straalt enkel anderen geluk weer aan
Zodat je ook zelf door het leven kan gaan
Nee, fantasie is niet verdwenen,
Dromen is onze dagelijkse taak
Het leven is ook steeds genieten
We hebben ieder onze eigen weg
Die we kunnen delen met andere mensen
Samen op pad op een lange tocht
Het innerlijke van onszelf beminnen
Want het is niet altijd
vergezocht
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, oktober 04, 2006 13:29 |
| Delend tonend mooi. Liefs, sunset |
|
| Mandje: | Woensdag, oktober 04, 2006 11:43 |
| wat een mooi, bemoedigend,positief gedicht! "dromen is onze dagelijkse taak": zo mooi en zo waar. liefs,Marianne |
|
| lonely 1: | Woensdag, oktober 04, 2006 09:52 |
| dromen moet je dd blijven doen, hoe donker het in je leven ook is.door te blijven dromen blijf je overeind. liefs, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: peersmans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||