Concrete wall
Concrete wall.
A moment of silence within my fear,
my voice asleep once disappeared.
Words of comfort within a song,
made me come back to where I belong.
The world of the living, with pain and love,
a poisoning image known by all.
Prisons of concrete free to leave,
to find more stones, build to keep.
A second of dreaming which became,
the living nightmare within a flame.
Singing engines that recall,
the voice of silence
....born in a concrete wall.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Vrijdag, oktober 06, 2006 16:36 |
| Het geeft me een heel verdrietig, verlaten gevoel wat jij hier schrijft...... In warme genegenheid met een dikke kus... Liefsliefs, switi lobi |
|
| Augustijntje: | Woensdag, oktober 04, 2006 21:20 |
| voelbare eenzaamheid.. prachtig neergezet x! |
|
| Gert: | Woensdag, oktober 04, 2006 14:43 |
| Mooi, maar zo eenzaam. Liefs, Gert x |
|
| blauw-oogje: | Woensdag, oktober 04, 2006 14:25 |
Over dit gedicht
| Auteur: Dylirium | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||