gooiend met de
woorden die in
het trapgat
bleven hangen
de angst die me
naar de keel
greep,en me
verstikte
die mij stotend
liet ademen,
bang voor geluid
bang voor mezelf
schreeuwend naar de stilte,
alle liefde word uit me gezogen,
en haat is het enigste wat overblijft.