herinnering
ik hoor je
lachen,
huilen,
dansen,
schreeuwen.
En ik zie je aan m’n zij staan,
Elke dag.
Maar als ik je naam wil uitspreken
Dan weet ik, het is te laat,
Het was alleen maar een herinnering.
lachen,
huilen,
dansen,
schreeuwen.
En ik zie je aan m’n zij staan,
Elke dag.
Maar als ik je naam wil uitspreken
Dan weet ik, het is te laat,
Het was alleen maar een herinnering.
Reacties op dit gedicht
| Herman Coppens: | Zaterdag, oktober 07, 2006 22:42 |
| Wat sprekend is dit gevoel dat door deze woorden gaat, het is de taal der liefde die je herinneren laat. Knuffelgroetjes, Herman. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aprikose | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||