kwam weer in een andere wereldje
Waar was ik net
hoe en wat gebeurde er weer
Ik weet het niet meer
Waar ging het over.
Het is hier zo donker
geen lichtje te zien
Weg van de kaart
geen weg terug te vinden.
Langzaam kwam ik weer bij
moest blijven praten
Mocht niet weg van hem
Hoe het met me gaat en wat er is.
Ik weet het zelf niet eens
als ik het wist, wist jij het ook
Suf en bang liep ik naar buiten
even praten met een groeps genoot.
Wachten tot ik weer helemaal bij was
en ging weer naar huis toe.
En begon te huilen op mijn bed
van angst en verdriet.
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Woensdag, oktober 04, 2006 23:23 |
| Doodop, ga op tijd naar bed. Lieverd, ik wens je veel moed voor morgen. Ik duim voor jou. Nog een warme lieve knuffel voor jou. Sterkte, liefs. |
|
| anneke van dijk: | Woensdag, oktober 04, 2006 22:46 |
| vervelend voor je, dat je de grip op de werkelijkheid verliest; maar gelukkig kom je ook weer bij jezelf terug... liefs, namasté, an |
|
| mums: | Woensdag, oktober 04, 2006 22:03 |
| even rustig aan meid...stap voor stap kom jij er ook...echt. liefs mums |
|
| mamsiemomo: | Woensdag, oktober 04, 2006 21:39 |
| Denk er niet te vaak aan terug. Het zal minder worden met de tijd. Het is een diepgewortelde angst. Geniet van alle goede dingen van vandaag! Ik ben trots op je! Liefs, Mamsie |
|
| switi lobi: | Woensdag, oktober 04, 2006 20:53 |
| Probeer maar wat te slapen lieverd...... Ik geef je gewoon alvast een trustenknuffel, liefsliefs.....switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||