Vergeten in de tijd
In jouw armen zijn we geboren
In jouw armen zijn wij
Slecht stervelingen
Straks vegeten in de tijd
In jouw armen wordt getogen
In jouw armen zullen onze zielen de aarde verlaten
Opstijgen als lucht
Vergeten in de tijd
Jouw bronnen zullen ons voeden
Tot alle honger is verzadigd
En angst noch armoede zal er zijn
Het al vergeten zijn in de tijd
Ooit zal alles weggaan
Zullen wij er niet meer zijn
Zijn we niet meer een herrinering
Vergeten in de tijd...
Reacties op dit gedicht
| *alice*: | Donderdag, oktober 05, 2006 22:53 |
| Mijn mond valt open Mijn ogen zijn groot De laatste twee, ja ook die hierop volgt Zijn werkelijk onvergetelijk prachtig Lieverd, je hebt een fan! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -MoonFlower- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||