zij is alleen
eenzaam en zo verloren,
dwaald ze langs de straat,
ogen gericht op wat zij een werld noemt,
gewoon een wereld waar ook zij op staat.
ze zoekt de paden van wat geluk,
zo echt veel hoeft het niet te zijn,
gewoon iemand die haar bemindt,
iemand die haar kan verlossen van de pijn.
ze is niet perfect,maar toch een mens,
kijk,ook de zon schijnt op haar gezicht,
maar zij is alleen,oh zo alleen,
en heeft zich naar de duisternis gericht.
Reacties op dit gedicht
| muirp: | Zaterdag, oktober 07, 2006 15:49 |
| mooi gedichtje |
|
| moongirl1982: | Donderdag, oktober 05, 2006 09:15 |
| stilte.. groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: my thoughts | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||