Sluit maar je ogen
liefde is sterker dan de dood.
Sluit maar je ogen
Wankelend langs de vloedlijn in je leven
zoekend naar evenwicht
blijf jij nog eventjes
of fiets jij toch liever over die rand
naar het eeuwige licht
op die draaikolk vond jij de weg
naar de vrijheid, zo verdween alle pijn
we begrijpen het wel
jouw wereld was hier nu te klein
hij verloor immers al zijn glans
jij trapte in de hoogste versnelling
op een te pijnlijke laatste helling
we beloven het met tranen in de ogen
het is goed we hebben het overwogen
rijdt nu maar naar dat verhelderend licht
want eens over de grens van het leven
dragen we jouw lieve vader
voor altijd heel apart
op het meest gevoeligste plekje
binnen in ons hart
-kriekske-
voor mijn broer en lieve schoonzus
en de hele familie
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Vrijdag, oktober 06, 2006 08:27 |
| sterk droef intens verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| fredie: | Donderdag, oktober 05, 2006 14:30 |
| je stilmakend, probeer je kleur beter aan te passen is moeilijk te lezen en is zonde het niet te lezen love Fredie |
|
| switi lobi: | Donderdag, oktober 05, 2006 12:45 |
| Stilmakend rakend...... Heel veel liefs en een dikke knuffel, switi lobi |
|
| remie: | Donderdag, oktober 05, 2006 12:29 |
| ik zit nu het uur af te wachten tot hij opgenomen kan worden of er plaats is anders gaan we waken, zo moeilijk is dat afscheid nemen...liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: kriekske | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||