Maximum respect

Lekker dan, als je plots een herseninfarct krijgt
Lekker dan, als je verlamd en sprakeloos in een rolstoel rijdt
Maximum respect als je dat kan doorstaan,
Want ik weet dat ik er zelf aan onderdoor ga
Maximum respect voor u Opa...

Oke, de laatste tijd gaat het steeds slechter
De ontmoeting met de dood word steeds echter
Maar toch weet ik dat u probeert te vechten
Maar dan zijn er altijd die mensen
Die het einde van uw levensloop durven te voorspellen:

‘’Maximum 2 maanden, een jaar ja, voor de verhuizing of erna’’

Fok die prognose, die onzin is uit de boze
Kijk, ik weet dat dokters en pillen u zwaar verwaarlozen
Maar dat is nog geen reden te zeggen dat het einde is gekomen

Ik weet niet wat het is,
Is het geduld op of wachten ze met smart op de erfenis?
Houden ze het niet meer vol of confronteren ze zichzelf met de realiteit?
Ik weet het komt eraan het is een feit
Maar net zoals de kater komt het wel later
Als het zover is, dan kom ik wel om over verlies te praten

De woorden storen, deze reality is niet aan mij besteedt
Geniet liever van de dagen dat u nog leeft
Zie u liever elke week weer glimlachen in uw rolstoel
Eigenwijs eigenhandig een sjaal wikkelend om uw nek
U kunt nog een grapje maken op het juiste moment en plek
En voorlopig hebben die depressieve gedachtes mij niet genekt
Zorg er liever voor dat u het gelukkig hebt

U bent er nog, en daarvoor verdient u maximum respect