*zucht*
*zucht*
Wegrottend,
bezocht door maaien,
maar
nét niet voldoende gebroken
om alles te kunnen
vergeten..
Het leven is toch heerlijk, niet?
Reacties op dit gedicht
| Wim Meeus: | Vrijdag, januari 04, 2002 03:22 |
| Laat zij die maaien. Niet verder naar je geluk graaien. Laat zij die steunen. Je onverhinderd een schouder geven om op te leunen. Aan zij die denken iets te bereiken met reacties zoals de eerste hierboven ... Depressief zijn is één. Het begrijpen is twee. En oplossen is drie. Met puntje één hebben sommigen al problemen. Laat staan dat ze van twee en drie iets begrijpen. Mooi en diepgaand gedicht. XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
| Brechtvd: | Donderdag, januari 03, 2002 17:53 |
| gij depressief mens de groeten |
|
Over dit gedicht
| Auteur: (V@MPKE) © | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||