morgenstond
De morgen blond en onbevangen
verwisselt momenten van verlangen
naar bloot ochtendrood, zonder vervolg
wijzer dan uren die verstrijken
glijdt mijn vinger door je haren
om dan met een leeg gevoel terug te keren
wij voelen ons God, zodra het verlangen zich laat horen...
en niemand, maar dan ook niemand
kan ons beiden van dit hemels gevoel beroven.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, oktober 06, 2006 15:39 |
| Ik zou nog niet durven storen ;=). Mooi. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
| vivika: | Vrijdag, oktober 06, 2006 12:17 |
| Deze stijl vind ik erg mooi!..prachtig geschreven door jou knuff |
|
| switi lobi: | Vrijdag, oktober 06, 2006 09:32 |
| Dit is prachtig..... Liefsliefs, fijn weekend! KUs.....switi lobi |
|
| beauty-angel: | Vrijdag, oktober 06, 2006 00:50 |
| wauw zeg deze heb ik echt graag gelezen liefs en truste knuffel |
|
| M@rcel: | Vrijdag, oktober 06, 2006 00:14 |
| wat een hemels mooi gedicht Slaap lekker M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moonwoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||