Machteloos
Het zachte ritme van je adem
draagt in zich genezing mee
dat hoop ik toch, zo ver weg
voel ik de drang je te helen.
Lege armen maken me zwak
machteloosheid is een vloek
want ik zoek je bij te staan
om met je alle pijn te delen.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, oktober 06, 2006 13:35 |
| Wohw; steunend delend warm mooi van jou. Liefs, sunset |
|
| Tika: | Vrijdag, oktober 06, 2006 08:39 |
typen gaat blijkbaar ook niet goed als ik ziek ben... mja, het is leesbaar toch? |
|
| Tika: | Vrijdag, oktober 06, 2006 08:38 |
Het gaat wel weer beter hoor! "hoest...nies...kuch kuch" Lief dit, alhoewel ik nog steeds niks er voor voel me te laten soignerendoor jou als ik ziek ben , ghhehehehehehehehe. Kusje....hoest...nies em eem knuffel. Tika |
|
| choca: | Vrijdag, oktober 06, 2006 08:21 |
| Lieve dit!!Liefs mieke | |
| beauty-angel: | Vrijdag, oktober 06, 2006 00:53 |
| heel mooi steunend geschreven dit liefs en truste knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||