jouw bruine huid
jouw bruine huid
glanst me tegemoet
je warmte voedt
net als jouw stilte
stil verborgen
door groen omringt
is het net alsof je zingt
de herfst is aangebroken
Reacties op dit gedicht
| michris: | Vrijdag, oktober 06, 2006 23:10 |
| Om even stil bij te blijven staan.. seizoenen vloeien over in elkaar, de mens gaat mee.. liefs, michris |
|
| Innerchild: | Vrijdag, oktober 06, 2006 20:23 |
| Een kastanje in een prikkerig groen jasje ? Mooi gezegd ! Liefs, Innerchild |
|
| Will Hanssen: | Vrijdag, oktober 06, 2006 19:21 |
| Wat een heerlijk herfstgedicht Arie, graag gelezen.. Liefs, Will |
|
| Jannie Hoogendam: | Vrijdag, oktober 06, 2006 18:47 |
| Arie; PRACHTIG! KUS jANNIE |
|
| M@rcel: | Vrijdag, oktober 06, 2006 18:37 |
| wat een prachtig gedicht in combinatie met achtergrond maakt het een prachtig geheel Liefs M@rcel |
|
| Lia van der Fluit : | Vrijdag, oktober 06, 2006 17:49 |
| lekker herfst... ik heb het niet eens in de gaten trouwens...;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||