Kinderdaad
Zij was slechts een kind,
met eeuwenoude ogen
Geen heilig doodskleed
kon zijn handen nog drogen
Nadat ze moorddadig geworden,
bebloed nog vast zaten aan zijn lijf
Ze er allebei afhakken bleek onmogelijk,
er zou altijd een overblijven
Herinnerend aan de nacht dat hij,
haar aan had mogen raken
Hij zou voorgoed bekend staan
om het kraken van haar botten.
En het doden van wat slechts een kind was,
met eeuwenoude ogen
met eeuwenoude ogen
Geen heilig doodskleed
kon zijn handen nog drogen
Nadat ze moorddadig geworden,
bebloed nog vast zaten aan zijn lijf
Ze er allebei afhakken bleek onmogelijk,
er zou altijd een overblijven
Herinnerend aan de nacht dat hij,
haar aan had mogen raken
Hij zou voorgoed bekend staan
om het kraken van haar botten.
En het doden van wat slechts een kind was,
met eeuwenoude ogen
Reacties op dit gedicht
| Paul de Bruyn: | Vrijdag, oktober 06, 2006 17:50 |
| D''r zit veel om na te denken in dit gedicht..Bijzonder verwoord en ik ga ''t dan ook nog enkele malen lezen.. groet, paul |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phriar | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||