druppelen
wind streelt het touw
van de vlaggenmast
wolken lijken even
uit te rusten de stilte
van nacht nog voelbaar
wat het licht niet mag
kan ongezien gaan
eerste wakkeren
zijn in beweging dag
donker met zegen
ramen krijgen strepen
onuitwisbare lijnen
telkens gevoed met
nieuwe druppels
niemand boos
‘t druppelende
bron van leven
regen als zegen
voedzame aarde
groeizaam later
06OKT2006 19:46
Reacties op dit gedicht
| Sjoys: | Vrijdag, oktober 06, 2006 20:47 |
| Mooi geschreven! liefs |
|
| happy_in_love: | Vrijdag, oktober 06, 2006 20:02 |
| krachtig neergezet i love it xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wileo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||