kom nou
Men tranen komen uit men ogen, op men wangen en vallen dan weer op de grond.
Ik roep, om hulp, om aandacht maar niemand hoort het nog.
Wanneer komt ze, de vreugde, de liefde en de vriendschap weer.
Of blijf ik wenen, roepen en vergeven en is het verleden dan toch bedrog?
Komt het ooit weer goed , zal iemand men kreet horen en begrijpen?
Het enigste wat ik wou was was vreugde, een beetje liefde en vriendschap maar wat ik kreeg was jou.
Ik vergeef je, je zonden en je fouten als je maar terugkomt, nu als de tijd is gekomen.
Dus kom nou want het is hier kou zonder jou want het enigste wat me nog warmhoud is het zinnetje ik hou van jou
Ik roep, om hulp, om aandacht maar niemand hoort het nog.
Wanneer komt ze, de vreugde, de liefde en de vriendschap weer.
Of blijf ik wenen, roepen en vergeven en is het verleden dan toch bedrog?
Komt het ooit weer goed , zal iemand men kreet horen en begrijpen?
Het enigste wat ik wou was was vreugde, een beetje liefde en vriendschap maar wat ik kreeg was jou.
Ik vergeef je, je zonden en je fouten als je maar terugkomt, nu als de tijd is gekomen.
Dus kom nou want het is hier kou zonder jou want het enigste wat me nog warmhoud is het zinnetje ik hou van jou
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: kakelien | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||