Tranen vallen op mijn kussen,
Niemand die mij kan sussen.
Ben door een monster op de wereld gezet,
Op mij werd niet gelet.

Kijk nou wat er binnen in mij schuilt,
Ik ben de enige die er om huilt.
Ik hou me sterk, verberg het verdriet
Er is toch niemand die het ziet.

Diep van binnen ben ik zo bang...
Het duurt me te lang.
Al moet of kan ik het alleen dromen.
Ik ben best iemand die ver zal komen.

Ik zal er voor gaan,
Zoals ik altijd al heb gedaan.
Alleen zijn aanrakingen die aan me blijft kleven..
Vies, bang, donker alleen, het duurt lang, nooit even.

Mijn stem word nog dagelijks gesmoord,
Ik slik, snak naar adem, er komt geen woord.
Schelden, schreeuwen, vloeken is wat ik wil,
Het lukt me nie, het blijft stil.

Wat ik voel is haat, verdriet en pijn,
Het leven was beter als jij er niet zou zijn.
Hoe kon het zo ver komen, ik was een kind
Wou dat je weg was, gone with the wind.

Tranen blijven stromen...
Tot ik in slaap val en weer ga dromen.
In de nachten ben ik bang en alleen,
Waar moet ik met me zelf heen.

Waar ik het aan verdiende, wil ik niet eens weten..
Alles wat er gebeurde zal ik nooit vergeten.
Soms zie ik alleen nog maar zwart
Het maakt me verdrietig en erg verward/

Er is zoveel van me afgenomen.
Het zal nooit meer terug komen
Ik zal alles moeten verwerken.
Niemand die er iets van zal merken.

Ik weet niet hoe het me zal vergaan...
Hopelijk stop jij snel met bestaan.

Een beetje hulp kan geen kwaad,
Dit kan ik krijgen, als ik maar praat.
Maar jij hebt me het zweigen opgelegd,
Door wat je deed en me hebt gezegt.

Tranen vloeien, rode ogen, naar gevoel,
Jij zal nooit begrijpen wat ik bedoel.
Soms weet ik echt niet wat te doen of wat ik wil..
Dan zit ik op de bank, in het hoekje... stil.

Ooit zal ik anders zijn, niet zo zwak als nou..
..... ..... wat had ik jou!!!!!!!