Hier is het dan
de banden gebroken
en de landenopsmuk verwijderd
tot waar de sterretjes dwalen
kloven van verdoemenis
en het onbegrip zal zingen
van barre tochten die
ik nu zal veroveren
de vampieren zoeken hun prooi
in de demonen van mijn gedachten
handen veranderen in zwarte bladeren
onovertroffen en speels
de schaduwen aan mijn rechterkant
wonderlijk o wonderlijk!
de atmosfeer weerkaatst het donkere
verdorven het feit in zijn ziel
glimpt in het onbewuste
en vervalt in duizend stukken
opgenomen door de leegte
nu zal de bescherming gaan
in het midden van armoede
laten we onze mandjes volgooien
met kleuren die niet bestaan
en het zal een chaos worden
de man denkt na
en ziet wederom
gevoelig klaargekomen