Witte pluizen zweven door het blauwverlicht door het gouden hemellichaam
voortgedreven door stuwende thermiek
tot ijsbergen spiegelend samengepakt
waar het mensenoog de realiteit verliest
de luchtige lawines rollend uit het universum
niet te onderscheiden van de puurheid
waarmee het ijswater zich verankerd
aan de rots der branding van de aarde.
sunset: | Zaterdag, oktober 07, 2006 19:38 |
Wohw! Chapeau. Liefs en knuf, sunset |
|
Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 07, 2006 18:40 |
wondermooi | |
Truus van Eijk: | Zaterdag, oktober 07, 2006 17:51 |
Opmerkzaam gemaakt door een lieve lezer dat er een taalfoutje is ingeslopen. Verankerd moet inderdaad verankert zijn. Bij deze mijn excuses. | |
palescue: | Zaterdag, oktober 07, 2006 17:06 |
mooi man! Mooie wolken, ook in beeld...& "de rots der branding van de aarde" os zogezegd een toppertje. xxx |
|
L.Bert: | Zaterdag, oktober 07, 2006 16:14 |
Mooi gedicht |
|
Paul de Bruyn: | Zaterdag, oktober 07, 2006 16:01 |
*kijkt tevreden* (lees standaard heerlijk erbij, daar ik geniet van deze poëzieën..;)) liefs, |
|
Auteur: Truus van Eijk | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 oktober 2006 | ||
Thema's: |