de liefde weer
het houdt je recht of doet je ineens ontsporen
in zachte fluistering of plechtig verklaard,
in traag bekennen of in razende vaart,
steeds weer het liefdes-woord dat je wil horen.
en als het ontbreekt, dan begint de zoektocht,
het lezen van haar handen en haar ogen,
elke stilte op een gouden schaal gewogen,
zag je het stokken van haar ademtocht?
ben je nog wel wakker of zie je spoken?
is er nog die dunne grens tussen waar en droom?
heb jij of zij het vuur ineens aangestoken?
je wordt meegesleurd in de felle maalstroom
van je verlangens ,en je ziet alleen haar lach,
zacht en tegelijk ophitsend als een zweepslag.
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||