Ik sta hier hoor,
Vlak voor je neus.
Heb je dat niet door?
Ben je dan zo nerveus?
Ik ben er voor jou,
Redenen genoeg daarvoor.
1 is omdat ik van je hou,
2 is omdat ik m’n hart verloor.
Ik kan nog meer dingen opnoemen,
Maar dat bespaar ik je.
Zal ik maar even inzoomen?
Of is dat iets te?
Moet ik dan maar weggaan,
Voor altijd.
Moet ik maar opstaan,
Is dit dan het afscheid?
Ik geef je een laatste blik,
Jij geeft mij een zoen.
Ik sta stijf van de schrik,
Het lijkt net die ene visioen.
Ik loop van je weg,
Jij loopt mij achterna.
Geen zin in uitleg,
Je bent er al bijna.
Ik blijf stilstaan,
Jij kijkt mij aan.
Over je wang rolt een traan,
Ik pak je hand heel spontaan.
Ik trek je mee,
Jij veegt je tranen weg.
Het word iets te privé,
’t is beter als ik niets meer zeg…