eens zal ik weer mij zijn.
over straat,
zag ik mezelf voorbij gaan,
ik was anders,
ik was veranderd.
op straat zag ik mezelf
voorbij gaan,
wat ik vroeger was
ben ik nu niet meer,
wat ik vroeger dacht
denk ik nu niet meer,
de versterkte zwakte
is verzwakt
en de wereld is kleiner
dan groot.
ik zag mezelf gaan,
op straat,
ik was anders
ik was niet meer ik
ik was iemand anders,
niet meer ik.
niet meer mij.
huilend,
ik wou praten
ik wou je tranen drogen,
maar jij was ik.
ik zag mij lopen op straat,
die tranen waren mij.
de wereld,
van mij en ik,
soulmate, droog je tranen,
lach,
laat de nacht weer warm zijn,
lach weer zoals vroeger,
ga niet dood,
wees weer ik.
laat alles weer gewoon zijn,
laat mij weer ik zijn,
slechts een van mij
hier.
vanacht is de nacht
dat jouw woord
het mijne zal zijn.
eens,
eens zal wat was
weer nu zijn.
eens zal ik weer mij zijn.
eens zal ik zijn, wie ik vroeger was
vroeger, toen ik jouw geheim was en jij het mijne.
Reacties op dit gedicht
| lely elfje: | Dinsdag, oktober 10, 2006 17:05 |
| de ik en mij vinden dit werkelijk prachtig... kusjes wij elfje |
|
| red one: | Maandag, oktober 09, 2006 23:21 |
| heeel mooi hoopvol geschreven je zult het ooit weer beleven!!!!! liefs JJ |
|
| M@rcel: | Maandag, oktober 09, 2006 23:09 |
| schitterend mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
| I am me: | Maandag, oktober 09, 2006 22:34 |
| wauw, super j.. hvj xx niki | |
| Fancy Nancy: | Maandag, oktober 09, 2006 20:20 |
| wauw... heel mooi!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: (rottig)appeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||