ik voel me een tiener
niet een vrouw
van 32 jaar
even lijk ik
weer 15
het leven lacht me toe
belachelijk
dit verliefde gedoe
ik kan er niet mee stoppen
mijn lijft blijft tintelen
blijf maar grijnzen
als ik denk aan jou
ik loop
op wolken
kan er niks aan veranderen
dit gevoel
dan denk ik terug
aan de tijd
5 jaar geleden
is het dat nou
dat ik dit voelde
voor een ander
of was dat heftiger
meer intens
toen was het zo beangstigend
nu kan ik er mee om gaan
er is ook veel
tijd overheen
gekomen
ook nu zijn er geen keuzes
die gemaakt hoeven worden
dit keer kan ik niks
verkeerd doen
bij hem
mis ik nog steeds dat afscheid
niet eens
die allerlaatste zoen
dit keer weet ik
het blijft bij dromen
het voordeel
van een gevoel
voor een liefde
die onbeantwoord is
een liefde
die ik
voor altijd mis