Verlaten,
Is wat je deed
Achterlatend,
Mijn zijn mijn hartezeer
Verdriet, de hoop niet latend
Doorgaand tot het bittere eind
Niet vergeten
Hoe ‘ons’ leven kon zijn
De wonden
Niet helend
De pijn
Niet verdwijnend
Mijn hele leven gebouwd op jou
Omdat ik zoveel in je zie
Ik echt wel van je hou
Gevangen in je licht
Gelovend in je woorden
Gaf jij mij het nieuwe leven
Het zicht
Dat je kan beleven
Samen
Verleden tijd
Ik heb geprobeerd
De draad weer op te nemen
Mijzelf eens te zeggen
Dat jij nu echt verdwijnt
Staande op beide benen
Mijzelf niet bezeerd
Toch
De hoop bleef
En telkens ik je hoorde
Beleefde ik
mijn zoetste dromen
hopend op realiteit
gij die mijn dromen zijt
sunset: | Donderdag, oktober 12, 2006 08:02 |
Houden van, diepgaand houden van is - als het niet meer beantwoord wordt - pijnvol. Maar mag nooit een obsessie worden. Want dan bezoedel jij dat houden van, en kan jezelf nooit meer verder. Treffend tonend. Liefs en toch een fijne herfstdag gewenst, sunset |
|
lonely 1: | Donderdag, oktober 12, 2006 01:18 |
fantastisch mooi!!! en helemaal zoals het is en altijd zal blijven. bedankt! liefs, lonely 1 |
|
Auteur: peersmans | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 12 oktober 2006 | ||
Thema's: |