leven en pijn
even dacht ik
dat het over was
even dacht ik
dat het voorbij was
maar zo zal het nooit zijn
je wordt verplicht om te aanvaarden
wat er met je lichaam gebeurd
wat je hart aan stukken schuurt
nooit meer dal dit leven hetzelfde zijn
want ik moet leren leven met de pijn
dat het over was
even dacht ik
dat het voorbij was
maar zo zal het nooit zijn
je wordt verplicht om te aanvaarden
wat er met je lichaam gebeurd
wat je hart aan stukken schuurt
nooit meer dal dit leven hetzelfde zijn
want ik moet leren leven met de pijn
Reacties op dit gedicht
| strawberry: | Vrijdag, oktober 13, 2006 21:20 |
| Hey, mooi verwoord. Helaas heelerg herkenbaar. Ik zit een beetje in het zelfde geval, weet sinds kort dat ik reuma heb. Leven met pijn is klote, zeg erover wat je wilt, dat er ook nog mooie momenten zijn, en dat het wel went en bla bla bla. Wat kan het je schelen he, jij moet er mee leren leven. Het is jij die het voelt, en met je mee moet dragen. Alleen jijzelf weet wat het is.(dat maak ik mezelf toch constant wijs) Als je ergens wil over praten, mail me gerust. Veel meelevende gr |
|
| mamsiemomo: | Donderdag, oktober 12, 2006 23:29 |
| Heftig, mooi verwoord. Pijn zal ooit een slechte herinnering zijn. Go for it..... JIJ zult er uiteindelijk sterker uitkomen dan ... Liefs, Mo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rizie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||